چسب های تک جزیی (one component adhesive)
چسب های تک جزیی یکی از پر کاربرد ترین و متنوع ترین انواع چسب ها برای کاربرد های خانگی ، صنعتی و تعمیراتی هستند.
در این چسب ها ، رزین پایه و عامل پخت (هاردنر) از ابتدا با یکدیگر مخلوط شده اند.
به عبارت دیگر هاردنر به صورت غیر فعال همراه با دیگر مواد افزودنی در فرمولاسیون مخلوط میشود
که بسته به نوع چسب این هاردنر ممکن است با تبخیر حلال و یا توسط عوامل بیرونی
مانند حرارت ، رطوبت ، اشعه UV و … فعال شده
و چسب تک جزیی خاصیت چسبندگی پیدا کرده و قابل استفاده می گردد.
چسب های دو جزیی از مزیت های فراوانی برخوردارند اما مخلوط کردن آنها و آماده سازی چسب زمان بر میباشد
و ممکن است مصرف کننده نیز در تهیه مخلوط نهایی دچار مشکل شود . با توجه به وجود مشکلات متعدد در کاربرد چسب های دو جزیی ، استفاده از چسب های تک جزیی ضرورت میابد.
مزایای چسب های تک جزیی
- عدم نیاز به تجهیزات اندازه گیری و تنظیم نسبت مخلوط
- صرفه جویی در وقت و هزینه
- کاهش قیمت نهایی
- حذف زباله های ناشی از چسب استفاده نشده ی مخلوط شده و هزینه های دفن زباله
معایب چسب های تک جزیی
- عمر مفید کوتاه
- نگهداری و جابه جایی آنها باید با احتیاط بیشتری صورت گیرد ( به دلیل بروز واکنش های ناخواسته انعقاد چسب قبل از استفاده )
چسب های تک جزیی به صورت کلی به شکل زیر دسته بندی میشود:
- چسب های حلال دار
- چسب های آناروبیک (بی هوازی)
- چسب های سیانو اکریلات